Składanie komputera do gier od podstaw to jedyny pewny sposób na zapewnienie, że Twój system będzie w stanie spełnić Twoje osobiste oczekiwania. Gdy masz pełną kontrolę nad wszystkim, co znajduje się w Twoim komputerze, począwszy od zasilania, wiesz, że będziesz w stanie grać w gry, które lubisz, przy zapewnionej liczbie klatek na sekundę, jakiej pragniesz. Ponadto, samodzielnie złożony komputer umożliwia modernizacje – w miarę rozwoju technologii, według Twojego zmieniającego się gustu i potrzeb związanych z grami oraz wraz ze zmieniającym się budżetem.
Choć składanie komputera może wydawać się skomplikowane, zwłaszcza jeśli to Twoje pierwsze doświadczenia z wnętrzem obudowy — przekonasz się, że jest to łatwiejsze niż myślisz. Ten kompleksowy, przewodnik krok po kroku poprowadzi Cię przez proces składania Twojego własnego komputera do gier, zapewniając mnóstwo porad i wskazówek od doświadczonych konstruktorów.
Zobacz, czy gotowy komputer zamiast spersonalizowanego zestawu będzie dla Ciebie odpowiedni.
KROK 1: narzędzia do składania komputerów
Przed rozpoczęciem składania należy przygotować narzędzia. Przygotowanie części i miejsca pracy zapewni sprawny przebieg procesu składania.
- Miejsce pracy. Do pracy potrzebna będzie duża powierzchnia, np. stół. Aby zapobiec przypadkowym wyładowaniom elektrostatycznym (które mogą spowodować uszkodzenie wrażliwych elementów), musisz stać na podłodze niepokrytej wykładziną czy dywanem.
- Śrubokręty. Do wielu czynności będziesz potrzebować wkrętaka krzyżakowego #2. Jeśli montujesz urządzenie M.2, będzie Ci również potrzebny wkrętak krzyżakowy #0.
Porada od specjalistów: namagnesowane wkrętaki pozwalają uniknąć wpadania śrubek do wnętrza obudowy (namagnesowanie jest bardzo słabe i nie powinno mieć żadnego wpływu na komponenty). - Dysk flash USB. Do przechowania instalatora wybranego systemu operacyjnego będzie potrzebny dysk flash USB o pojemności 8 GB lub większej.
KROK 2: obudowy do komputerów do gier
Zanim zaczniesz wybierać komponenty, powinieneś wziąć pod uwagę obudowę, a przynajmniej jej rozmiar.
Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać podczas wyboru obudowy jest to, gdzie zamierzasz umieścić komputer.
Ostateczna lokalizacja Twojego komputera wyznaczy jego dopuszczalny rozmiar oraz pomoże Ci w zdecydowaniu, czy różne zaawansowane funkcje obudowy warte są większego wydatku. Przykładowo, prawdopodobnie nie warto płacić za boczny panel z hartowanego szkła, jeśli komputer ukryty będzie pod Twoim biurkiem.
Obudowy są zazwyczaj dostępne w trzech rozmiarach: Full Tower, Mid Tower i Mini Tower. Są to bardzo ogólne kategorie (rozmiary obudów nie są znormalizowane wśród producentów), ale są one zależne od rozmiaru płyty głównej.
KROK 3: części do komputerów do gier
Nadszedł czas, by zebrać komponenty. Jak indywidualny będzie Twój wybór komponentów, zależy tylko od Ciebie – możesz starannie wyszukiwać informacje na temat każdego z komponentów i stworzyć niestandardową konstrukcję od podstaw lub znaleźć gotową konstrukcję w internecie i dopasować ją do swojego budżetu i potrzeb. Oto kilka rzeczy, które należy wziąć pod uwagę:
- Budżet. Zdecydowanie zalecamy opracowanie budżetu przed rozpoczęciem wybierania komponentów. Pamiętaj, że zawsze możesz zmodernizować poszczególne komponenty w późniejszym czasie.
- Kompatybilność. Utwórz listę elementów zestawu przed zakupem — wszystkie komponenty muszą być ze sobą zgodne.
- Wymagania systemowe. Jeśli składasz komputer z myślą o konkretnej grze, sprawdź jej zalecane wymagania systemowe i uwzględnij je podczas planowania.
Oprócz wybranej obudowy, do złożenia komputera do gier potrzebne Ci będą następujące elementy:
- Procesor (centralna jednostka obliczeniowa – CPU)
- karta graficzna (GPU),
- Płyta główna
- Pamięć RAM
- Pamięć masowa
- Zasilacz (Power Supply Unit – PSU)
- Chłodzenie systemu
- Urządzenia peryferyjne do gier
- System operacyjny
Przyjrzyjmy się, jakie są funkcje każdego z komponentów, dlaczego jest on potrzebny i na co należy zwrócić uwagę podczas zakupów.
Procesor (centralna jednostka obliczeniowa – CPU)
Procesor, będący „mózgiem” komputera, jest odpowiedzialny za wykonywanie instrukcji wymaganych do uruchomienia programów, wyznaczając zadania dla wszystkich pozostałych komponentów. Wpływa na każdy rodzaj zastosowania sprzętu, taki jak granie, streamowanie, tworzenie treści i praca wielozadaniowa. Wybór odpowiedniego procesora jest kluczowym etapem składania komputera do grania.
Wybierając procesor do grania, zwróć uwagę na procesor Intel® Core™ o wysokiej maksymalnej częstotliwości turbo, określającej najszybszą prędkość zegara, jaką procesor może osiągnąć przy użyciu technologii Intel Turbo Boost, a także o dużej liczbie rdzeni i wątków. Oba te parametry mogą mieć znaczny wpływ na wydajność.
- Procesor z wysoką maksymalną częstotliwością turbo zapewnia doskonałą wydajność jednowątkową, zwiększając liczbę klatek na sekundę w wymagających grach.
- Więcej rdzeni i wątków umożliwia wykonywanie większej liczby zadań jednocześnie, zapewniając płynność i szybkość reakcji systemu podczas korzystania z wielu aplikacji (np. gry, programu Discord i oprogramowania do strumieniowania). Ułatwia to również uzyskanie płynnej rozgrywki w grach, które są zoptymalizowane pod kątem wielowątkowego renderowania grafiki, takich jak Valorant1 i Fortnite oraz grach z rozbudowaną geometrią otoczenia, jak Minecraft.
karta graficzna (GPU),
Karty z dedykowanym układem graficznym, takie jak procesor graficzny Intel® Arc™ z serii A, to duże i wydajne komponenty podłączane do gniazda PCIe x16 na płycie głównej komputera. Wraz z procesorem CPU, procesor graficzny GPU ma bezpośredni wpływ na liczbę klatek na sekundę w grze i jest niezbędnym elementem dla wszystkich osób, które chcą uruchamiać zaawansowane graficznie, wymagające gry.
Procesory graficzne Intel® Arc™ z serii A umożliwiają także wykorzystanie zaawansowanych technik renderingu, takich jak śledzenie promieni (ray tracing) i skalowanie (upscaling) XeSS, która zwiększa rozdzielczość 1080p do 4K, zapewniając wysoką jakość obrazu i płynność działania.
Porównując układy GPU na potrzeby zestawu, sprawdź wyniki testów porównawczych w Internecie lub zapoznaj się z zalecanymi wymaganiami systemowymi nadchodzących gier, w które chcesz zagrać i potraktuj te informacje jako punkt wyjścia.
Dowiedz się więcej o grafice Intel® Arc™ z serii A.
Płyta główna
Płyta główna to podstawowy układ scalony, który jest podłączony do wszystkich komponentów. Procesor umieszcza się bezpośrednio na płycie głównej (procesor i płyta główna muszą być kompatybilne — w ich dobraniu może pomóc narzędzie Intel® Desktop Compatibility Tool do sprawdzania zgodności komponentów komputerów stacjonarnych), a pozostałe komponenty — karty graficzne, dyski twarde, pamięć, napędy optyczne, karty bezprzewodowe — są podłączane do płyty głównej.
Jednym ze sposobów na zawężenie wyboru płyty głównej jest wyszukiwanie jej według rozmiaru. Najpowszechniejszymi konstrukcjami są Extended ATX, ATX, Micro-ATX i Mini-ITX.
- Płyty główne Extended ATX są największe (305 x 330 mm lub 305 x 279 mm) i często zawierają osiem gniazd pamięci RAM (dla nawet 128 GB pamięci RAM).
- Płyty główne ATX są nieznacznie mniejsze (305 x 244 mm) i zawierają zazwyczaj maksymalnie cztery gniazda pamięci RAM.
- Płyty główne Micro-ATX (244 x 244 mm) również mogą zawierać do czterech gniazd pamięci RAM.
- Płyty główne Mini-ITX są konstrukcjami o najmniejszych rozmiarach (170 x 170 mm) i często zawierają jedynie dwa gniazda pamięci RAM.
Wszystkie komponenty są podłączane do płyty głównej, dlatego należy wybrać wystarczająco dużą płytę, aby zmieścić na niej obecne i przyszłe komponenty sprzętowe.
Sam rozmiar nie jest jedynym czynnikiem. Płyta główna musi być kompatybilna z podłączanymi do niej komponentami, zarówno w przypadku obecnej konfiguracji, jak i ewentualnych modernizacji sprzętu w przyszłości. (Przydatne może okazać się narzędzie Intel® Desktop Compatibility Tool).
Zaletami nowszych płyt głównych jest obsługa najnowszych standardów i technologii. Na przykład wybrane chipsety Intel® z serii 600 obsługują wydajne komponenty nowej generacji, w tym pamięć RAM DDR5, grafiki i dyski SSD PCIe 5.0 oraz zintegrowaną technologię Intel® Killer™ Wi-Fi 6E.2 3
KROK 1: montaż procesora
Części/narzędzia: płyta główna, procesor
Wyjmij płytę główną z opakowania antystatycznego i umieść ją na powierzchni roboczej. Znajdź gniazdo procesora, które powinno być pokryte plastikową zaślepką ochronną. W jednym z narożników plastikowej zaślepki, lub częściej na samym gnieździe, zobaczysz małą strzałkę – zwróć uwagę na jej położenie.
Obok gniazda procesora zobaczysz małą metalową dźwignię. Naciśnij ją i delikatnie pociągnij na bok (z dala od gniazda), aby otworzyć tacę gniazda.
Otwórz procesor i wyjmij go z opakowania. Zachowaj wyjątkową ostrożność podczas montażu procesora, ponieważ zarówno CPU jak i gniazdo procesora są niezwykle podatne na uszkodzenia fizyczne. Trzymaj procesor za krawędzie – w żadnym wypadku nie dotykaj styków na spodzie chipa, ponieważ palce mogą pozostawić na nich kurz lub tłuszcz; staraj się też nie dotykać górnej części chipa.
W jednym rogu procesora zobaczysz strzałkę. Wyrównaj ją ze strzałką na gnieździe i delikatnie umieść procesor na gnieździe.
Po delikatnym osadzeniu procesora możesz opuścić dźwignię i wcisnąć ją z powrotem na miejsce. Opuszczenie dźwigni może wymagać użycia pewnej siły, w przeciwieństwie do osadzenia procesora!
KROK 2: (opcjonalnie) montaż dysków SSD M.2
Części/narzędzia: płyta główna, dysk SSD M.2, wkrętak krzyżakowy #0, instrukcja obsługi płyty głównej
Jeśli chcesz zamontować dysk SSD M.2, teraz jest na to dobry moment. Najpierw znajdź gniazdo M.2 na płycie głównej. Jest to niewielka, pozioma szczelina z maleńką śrubką. Jeśli nie możesz go znaleźć, a znajdziesz kilka gniazd M.2 lub jeśli planujesz zamontować więcej niż jeden dysk M.2 SSD, zapoznaj się z instrukcją obsługi dołączoną do płyty głównej.
Odkręć maleńką śrubkę wkrętakiem krzyżakowym #0. Uważaj, aby jej nie zgubić.
Delikatnie wsuń dysk SSD M.2 do gniazda. Całkowicie osadzony dysk będzie odstawał od płyty głównej pod kątem około 35 stopni. Wciśnij dysk SSD do dołu i z powrotem załóż maleńką śrubkę, aby zablokować go na miejscu.
KROK 3: montaż chłodzenia procesora
Części/narzędzia: płyta główna z zamontowanym procesorem, układ chłodzący procesora, pasta termiczna, instrukcja układu chłodzącego procesora
Istnieją różne rodzaje układów chłodzących procesora. Dokładne instrukcje montażu znajdziesz w instrukcji układu chłodzącego procesora.
Niektóre układy chłodzące wymagają wspornika montażowego. Płyta główna może mieć fabrycznie zamontowany wspornik; może być konieczne zdjęcie wspornika, jeśli urządzenie go nie wymaga, lub jego wymiana, jeśli do urządzenia potrzebny jest inny wspornik. Zrób to przed włożeniem płyty głównej do wnętrza obudowy.
Niektóre układy chłodzące są dostarczane z pastą termiczną wstępnie nałożoną na materiał przewodzący (który znajduje się na procesorze), a inne nie. Jeśli układ chłodzący nie ma nałożonej pasty termicznej, przed umieszczeniem układu chłodzącego należy ją ręcznie nałożyć. Aby nałożyć pastę termiczną, wyciśnij małą kropkę (nie większą niż ziarenko ryżu) na środek procesora. Następnie umieść układ chłodzący na procesorze – siła docisku odpowiednio rozprowadzi pastę termiczną.
Szczegółowe instrukcje dotyczące nakładania pasty termicznej.
KROK 4: montaż pamięci (RAM)
Części/narzędzia: płyta główna, pamięć RAM, instrukcja obsługi płyty głównej
Ustal, ile gniazd RAM ma Twoja płyta główna (większość ma dwa lub cztery). Jeśli zamierzasz wypełnić wszystkie dostępne gniazda RAM, po prostu włóż pamięć RAM. Jeśli nie zamierzasz wykorzystać wszystkich gniazd RAM, zapoznaj się z instrukcją obsługi, aby znaleźć właściwą konfigurację i odpowiednio je wypełnić.
KROK 5: (opcjonalnie) przeprowadzenie próby uruchomienia poza obudową
Części/narzędzia: płyta główna z zamontowanym układem chłodzącym procesora i procesorem, pamięć RAM, procesor graficzny, zasilacz, wkrętak, instrukcja obsługi płyty głównej, monitor (podłączony do procesora graficznego)
Teraz, po zamontowaniu procesora i układu chłodzącego procesora, możesz wykonać szybki test komponentów, aby upewnić się, że wszystkie działają poprawnie. Znacznie trudniej jest wykonać taki test (i rozwiązywać ewentualne problemy) po zamontowaniu wszystkiego w obudowie. Aby go przeprowadzić, zamontuj procesor graficzny i podłącz wszystko do zasilania (jeśli nie wiesz, jak zamontować procesor graficzny, zobacz sekcję poniżej). Upewnij się, że zasilacz jest podłączony do płyty głównej (zarówno 8-stykowy, jak i 24-stykowy) i procesora graficznego, a następnie podłącz go i włącz.
Niektóre płyty główne wyższej klasy mają przyciski zasilania, ale wiele jest go pozbawionych. Jeśli nie widzisz przycisku zasilania, zlokalizuj styki przełącznika zasilania – małe pary styków wystające z kolorowych wypustek. Styki przełącznika zasilania mogą być oznakowane (np. „PWR_ON”). Aby włączyć płytę główną, użyj wkrętaka w celu jednoczesnego dotknięcia obu styków przełącznika zasilania.
Teraz możesz stwierdzić, czy któryś z komponentów jest niesprawny lub działa wadliwie. Jeśli diody płyty głównej migają, lub pojawia się sygnał dźwiękowy, prawdopodobnie istnieje określony powód. Niektóre płyty główne mają dwucyfrowy wyświetlacz, który pomaga w identyfikacji problemu. Aby dowiedzieć się, co komunikuje płyta, zapoznaj się z jej instrukcją obsługi. Jeśli Twoja płyta główna nie posiada wyświetlacza, podłącz dowolny monitor do procesora graficznego i sprawdź, czy Twój system uruchomi się i wyświetli logo płyty głównej.
Po zakończeniu testu wyłącz zasilanie i poczekaj, aż diody LED na płycie głównej zgasną, aby upewnić się, że w systemie nie ma zasilania resztkowego. Następnie, przed przejściem do kolejnego kroku, zdemontuj procesor graficzny i odłącz wszystkie przewody zasilające.
KROK 6: montaż zasilacza
Części/narzędzia: zasilacz, obudowa, kable zasilacza, wkrętak krzyżakowy #2
Rozpakuj zasilacz (lub po wykonaniu testu odłącz go od komponentów) i odłóż jego kable na bok (jeśli jest to wersja z odłączanymi kablami).
Spójrz na obudowę i sprawdź, gdzie ma zostać zamontowany zasilacz (prawdopodobnie na dole, blisko tylnej ścianki) i jak można go zorientować. Najlepiej ustawić zasilacz tak, aby jego wentylator był skierowany na zewnątrz obudowy (przez otwór wentylacyjny). Jeśli otwór wentylacyjny znajduje się na dole obudowy, możesz zamontować zasilacz do góry nogami, o ile dolny otwór wentylacyjny zapewni przyzwoity przepływ powietrza po zakończeniu składania komputera.
Jeśli obudowa nie posiada otworów wentylacyjnych, zamontuj zasilacz w taki sposób, aby wentylator był skierowany do góry (do środka obudowy) i upewnij się, że ma wystarczająco dużo wolnego miejsca.
Przymocuj zasilacz do obudowy za pomocą czterech śrubek dostarczonych z zasilaczem.
Jeśli używasz zasilacza niemodułowego lub półmodułowego, nadeszła pora na przeprowadzenie zamocowanych kabli przez obudowę do miejsca, w którym mają się kończyć (skorzystaj z rozwiązań do zarządzania kablami, jeśli Twoja obudowa je posiada).
KROK 7: montaż płyty głównej
Części/narzędzia: obudowa, płyta główna, osłona gniazd we/wy (jeśli nie jest przymocowana do płyty głównej), wkrętak krzyżakowy #2, śrubki, instrukcja obsługi płyty głównej
Jeśli płyta główna ma niezamocowaną osłonę gniazd we/wy – prostokątną płytkę metalową z wycięciami na porty płyty głównej – musisz najpierw zatrzasnąć ją z tyłu obudowy (upewnij się, że jest prawidłowo zorientowana). Osłony gniazd we/wy mają zazwyczaj ostre krawędzie, więc uważaj na palce.
Po umieszczeniu osłony gniazd we/wy możesz zamontować płytę główną. Sprawdź dokładnie, czy wszystkie kable są przeprowadzone we właściwe miejsca, a następnie umieść płytę główną (najpierw wyrównaj ją z osłoną gniazd we/wy). Za pomocą wkrętaka krzyżakowego #2 zamocuj pierwszą śrubkę (środkową), aby przytrzymać płytę główną na miejscu. Nie przeciągaj płyty głównej po podpórkach przymocowanych do obudowy.
Liczba śrubek potrzebnych do zamontowania płyty głównej będzie się różnić w zależności od płyty głównej, ale pełnowymiarowa płyta główna ATX zazwyczaj wymaga 9 śrubek. Wypełnij wszystkie dostępne otwory na śruby.
Podłącz zasilacz do płyty głównej. Istnieją dwa główne połączenia - 8-stykowe złącze procesora w górnej części płyty i 24-wtykowe złącze z boku.
KROK 8: montaż procesora graficznego
Części/narzędzia: płyta główna, procesor graficzny, wkrętak krzyżakowy #2, instrukcja obsługi płyty głównej
Znajdź gniazdo PCIe x16 na płycie główna Będzie to najdłuższe gniazdo PCIe i może mieć inny kolor niż pozostałe. Jeśli Twoja płyta główna ma więcej niż jedno gniazdo PCIe x16, zobacz w instrukcji obsługi, czy jedno z gniazd powinno mieć priorytet. Jeśli można użyć dowolnego gniazda, wybierz je na podstawie tego, gdzie znajdują się pozostałe komponenty – procesor graficzny powinien mieć przestrzeń do wentylacji.
W zależności od przypadku może być konieczne zdjęcie osłon gniazd we/wy (małe metalowe zatrzaski blokujące tylny panel obudowy), aby zmieścić porty we/wy procesora graficznego (HDMI*, DisplayPort*, DVI* itp.) i zapewnić ich dostępność z zewnątrz obudowy.
Wyjmij procesor graficzny z opakowania antystatycznego i ostrożnie wyrównaj go zarówno z tylnym wspornikiem mocującym, jak i z samym gniazdem, a następnie delikatnie wciśnij go do gniazda PCIe x16 (możesz usłyszeć kliknięcie). W przypadku konieczności ponownego osadzenia procesora graficznego zatrzask PCIe na płycie głównej może przesunąć się do pozycji zablokowanej.
Po prawidłowym osadzeniu GPU zamocuj go z tyłu obudowy za pomocą jednej lub dwóch śrubek. Jeśli Twój procesor graficzny wymaga pomocniczych złącz zasilania, podłącz go do zasilacza.
KROK 9: montaż pamięci masowej
Części/narzędzia: płyta główna, dyski SSD, dyski twarde, wkrętak krzyżakowy #2, śrubki, instrukcja obsługi obudowy
Najpierw sprawdź swoją obudowę. Każda obudowa jest nieco inna, jeśli chodzi o wnęki dysków.
Gdzieś wewnątrz obudowy powinien znajdować się zestaw wnęk w różnych rozmiarach. Mogą mieć małe plastikowe przełączniki (wówczas ich montaż nie wymaga użycia narzędzi) lub po prostu mogą wyglądać jak metalowe wsporniki.
Pamięć masowa jest zazwyczaj dostępna w dwóch rozmiarach: 2,5 cala (dyski twarde i SSD) oraz 3,5 cala (dyski twarde). Większość wnęk 3,5-calowych może pomieścić dyski 2,5-calowe, ale nie odwrotnie (niektóre wnęki 3,5-calowe mają tacki, które nie są przeznaczone do dysków 2,5-calowych, ale które mimo to mogą pomieścić wnęki 2,5-calowe). Mogą być również widoczne większe wnęki – są one przeznaczone do większych napędów, takich jak napędy optyczne, i znajdują się zazwyczaj z przodu obudowy, w jej górnej części.
Jeśli masz wnęki z systemem beznarzędziowym, każda z nich będzie miała własną plastikową dźwignię lub przełącznik. Po otwarciu lub odblokowaniu dźwigni lub przełącznika powinno być możliwe wyciągnięcie tacy. Umieść dysk na tacy – niektóre 3,5-calowe tace mogą zmieścić tace 2,5-calowe. Jeśli tak, 2,5-calowy napęd musisz przykręcić do 3,5-calowej tacy, tak aby się nie poruszał.
Wsuń tacę z powrotem do wnęki. Po osadzeniu powinna kliknąć.
Jeśli nie masz wnęk z systemem beznarzędziowym, zobaczysz metalowy wspornik (będzie duży, jak płytka), z podłużnymi lub okrągłymi otworami. Aby umieścić napęd w jednej z tych „wnęk”, wystarczy wsunąć go pomiędzy metalowy wspornik a bok obudowy i przykręcić. Użyj liczby śrubek zalecanych w instrukcji obudowy, ale jeśli nie masz ich wystarczająco dużo, w przypadku większości dysków wystarczą dwie śrubki.
Po umieszczeniu wszystkich dysków na miejscu podłącz je do płyty głównej (za pomocą kabla SATA, który powinien być dostarczony z dyskiem lub płytą główną) oraz do zasilacza.
KROK 10: instalacja systemu operacyjnego
Części/narzędzia: komputer PC, monitor, mysz, system operacyjny zapisany na dysku flash USB
Jeśli nie przygotowałeś uprzednio swojego systemu operacyjnego (OS) na pendrivie, zrób to teraz. (Więcej informacji znajdziesz w powyższej sekcji na temat systemów operacyjnych w punktcie „KROK 3: wybieranie komponentów”.)
Podłącz pendrive'a zawierającego Twój system operacyjny, a także monitor, mysz i klawiaturę, a następnie włącz komputer.
Na pierwszym wyświetlonym ekranie pojawi się informacja o konieczności naciśnięcia klawisza w celu przejścia do konfiguracji systemu lub BIOS-u. Naciśnij klawisz, aby otworzyć BIOS. (jeśli ekran miga zbyt szybko, aby zobaczyć klawisz, zajrzyj do instrukcji obsługi płyty głównej).
Najpierw sprawdź, czy wszystkie komponenty są zainstalowane i rozpoznawane. Znajdź stronę systemu BIOS, która pokazuje informacje o systemie komputerowym (różne płyty główne mają różne ustawienia BIOS-u, ale powinno się być w stanie znaleźć ekran, na którym znajdują się te informacje) i sprawdź, czy system rozpoznaje wszystkie zamontowane do tej pory komponenty.
Następnie znajdź w BIOS-ie stronę rozruchu (może się nazywać „Boot Order” lub „Boot Priority”). Zmień kolejność rozruchu tak, aby dysk flash USB był pierwszy, a dysk, na którym chcesz zainstalować system operacyjny (jeśli używasz dysku SSD jako dysku rozruchowego, należy zainstalować system operacyjny na nim) — drugi w kolejności.
Uruchom ponownie komputer. Komputer uruchomi się z dysku USB i pojawi się instalator systemu operacyjnego. Postępuj zgodnie z instrukcjami, aby zakończyć instalację.
To nie koniec
Jeśli dotarłeś do końca naszego przewodnika gratulujemy ukończonej konstrukcji (zwłaszcza, jeśli jest to Twoja pierwsza próba!) Jednakże praca nie musi kończyć się tutaj.
Jedną z najlepszych rzeczy dotyczących składania komputera do gier jest to, że zadanie nigdy nie jest zakończone. Możesz dalej dopasowywać zestaw do własnych potrzeb i modernizować go za pomocą najnowszego sprzętu wraz ze wzrostem wymagań systemowych gier. Własnoręcznie złożony komputer będzie bazą do uruchamiania gier, a dostrajanie komponentów jest częścią zabawy związanej z posiadaniem sprzętu.
Skoro już wiesz, jak złożyć komputer do gier, możesz skupić się na uzyskaniu jak największej wydajności niestandardowego zestawu. Kiedy wszystko już działa, pamiętaj, aby:
- Poznaj wszystkie możliwości oferowane przez nowy system.
- Zaktualizuj procesor graficzny o najnowsze sterowniki.
- Jeśli zainstalowano pamięć RAM o dużej szybkości, włącz większą szybkość pamięci.
- Jeśli zainstalowano odblokowany procesor Intel® Core™ z serii K, podkręć CPU.
- Zoptymalizuj ustawienia systemu, aby uzyskać najwyższą wydajność podczas grania.