Jak podkręcić odblokowany procesor Intel® Core™

Podkręcenie procesora to świetny sposób na uzyskanie jeszcze większej wydajności sprzętu. Procedura może wydawać się skomplikowana, ale podstawowe zasady podkręcania są naprawdę proste. Omówimy podstawowe informacje dotyczące tego, czym jest podkręcenie i jak działa oraz jak w bezpieczny sposób podkręcić procesor samodzielnie.

Przedstawiliśmy szczegółowe instrukcje dotyczące dwóch popularnych metod podkręcania. Pierwsza, najłatwiejsza z metod, wymaga użycia aplikacji Intel® Extreme Tuning Utility (Intel®XTU). To kompleksowe oprogramowanie znacząco ułatwia pracę i umożliwia bezproblemowe podkręcenie procesora, dzięki czemu jest idealne dla początkujących.

Jeżeli interesuje Cię bardziej praktyczne podejście dostosowane do indywidualnych potrzeb, możesz zapoznać się z instrukcjami dotyczącymi ręcznego podkręcenia z zastosowaniem oprogramowania narzędziowego BIOS, które są dostępne tutaj. Możesz również nauczyć się, jak używać programu do podkręcania Intel® Performance Maximizer (Intel® PM), który automatycznie ukończy ten proces za Ciebie, o ile posiadasz procesor Intel® Core™ najnowszej generacji.

W przeciwnym wypadku zaczniemy od podstaw i przekażemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć, aby zacząć podkręcanie procesora.

Zmiana częstotliwości zegara lub napięcia może unieważnić wszelkie gwarancje na produkt, a także obniżyć stabilność, bezpieczeństwo i wydajność oraz skrócić żywotność procesora i innych komponentów.

Podstawowe informacje dotyczące procesora

Procesor (centralna jednostka obliczeniowa) jest mózgiem Twojego komputera. To złożony i zaawansowany komponent sprzętowy stworzony z myślą o wykonywaniu ogromnej liczby obliczeń na sekundę, który dostarcza moc nowoczesnym komputerom.

Duży wpływ na szybkość wykonywania obliczeń przez procesor ma częstotliwość pracy jego zegara, czyli taktowanie procesora, częstotliwość procesora lub szybkość zegara. Im wyższa częstotliwość, tym szybciej Twój procesor dokonuje dużej liczby obliczeń wymaganych do prawidłowej pracy systemu.

Podstawy przetaktowywania

Aby podkręcić procesor, należy celowo zwiększyć częstotliwość pracy procesora powyżej oryginalnych specyfikacji producenta. Ponieważ częstotliwość procesora znacząco wpływa na skuteczną prędkość obliczeniową procesora, ostatecznym celem jest zwiększenie częstotliwości procesora, aby przyspieszyć jego pracę.

Częstotliwość procesora zależy od trzech czynników:

1. BCLK lub bazowej prędkości taktowania. Jest to częstotliwość bazowa procesora, zazwyczaj mierzona w GHz.
2. Mnożniki lub „mnożniki rdzenia” Do każdego rdzenia procesora przypisany jest jeden mnożnik. Mnożniki te stosuje się do częstotliwości bazowej, otrzymując częstotliwość rdzenia, najczęściej wyrażaną w GHz.
3. Vcore lub napięcie rdzenia. Jest to główne napięcie wejściowe procesora. Aby uzyskać wyższe stabilne częstotliwości procesora, konieczne jest zwiększenie napięcia, ponieważ szybsza praca wymaga większej mocy. Wyższe napięcie rdzenia prowadzi również do zwiększonego wytwarzania ciepła, a przez to większego zużycia energii przez procesor.

Mówiąc krótko: BCLK x mnożniki = częstotliwość bazowa procesora.

Przykład: 100 MHz (BCLK) x 44 (mnożnik rdzenia) = 4400 MHz = 4,4 GHz. To właśnie tę wartość, wyrażoną w GHz, podaje się najczęściej w podstawowych specyfikacjach prędkości procesora.

Aby zwiększyć częstotliwość procesora podczas podkręcania, będziemy podnosić mnożniki w odstępach +1, systematycznie dodając za każdym razem 100 MHz do częstotliwości naszego procesora, a następnie sprawdzając prawidłowe działanie i stabilność. Będziemy kontynuować ten proces, aż dojdziemy do kresu możliwości sprzętu.

Oprócz zmiany częstotliwości proces przetaktowywania może wymagać zwiększenia wybranych poziomów napięcia oraz dostosowania innych ustawień pracy systemu w celu utrzymania stabilności przy wysokich częstotliwościach.

Sprzęt wymagający podkręcenia

Omówiliśmy już podstawy. Teraz przedstawimy sprzęt niezbędny do podjęcia próby przetaktowania.

Gdy podejmujesz próbę podkręcenia procesora, istotne znaczenie ma zastosowanie odpowiedniego rozwiązania chłodzącego. Im wyższe poziomy prędkości i napięcia, tym więcej ciepła wytwarza procesor. To z kolei oznacza konieczność zastosowania bardziej wydajnego rozwiązania chłodzącego zapewniającego bezpieczną pracę procesora. Podczas próby przetakowania kluczowe znaczenie ma wydajny układ chłodzący procesora.

Będziesz również potrzebować procesora, którego nazwa kończy się literą K lub X, np. Intel® Core™ i9-9900K. Końcówka K i X w nazwie serii oznacza, że mnożniki częstotliwości jednostki nie są zablokowane, co umożliwia przetaktowywanie. Aby dowiedzieć się więcej na temat nazw i oznaczeń procesorów Intel®, zapoznaj się z zestawieniem nazw procesorów.

Będziesz także potrzebować płyty głównej umożliwiającej podkręcenie. Oferta producentów jest różnorodna, ale Ty będziesz potrzebować płyty głównej z serii Z, np. Z390, lub z serii X, np. X299, w zależności od rodzaju procesora. Te chipsety posiadają wbudowane rozwiązania do przetaktowywania oraz inne funkcje poprawiające doświadczenie użytkownika.

Z uwagi na różne specyfikacje rynkowe możliwe jest, że dwie identyczne płyty główne z serii Z z danym chipsetem nie będą posiadały identycznych funkcji. Upewnij się, że wybrana przez Ciebie płyta główna jest odpowiednia. Więcej informacji na temat wyboru odpowiedniej płyty głównej znajdziesz tutaj.

Ustalenie podstawowej wydajności

Gdy masz już sprzęt, w tym odpowiedni procesor, płytę główną i rozwiązanie chłodzące, możemy rozpocząć proces przetaktowywania.

Pierwszym krokiem jest zmierzenie aktualnej wydajności Twojego systemu przy ustawieniach producenta (domyślnych). Musisz to zrobić przed dokonaniem jakichkolwiek zmian. Umożliwi to łatwe wykrywanie problemów oraz śledzenie zmian poziomu wydajności.

Aby ustalić podstawową wydajność, potrzebujesz oprogramowania do testowania wydajności. Takie narzędzia programowe oszacowują skuteczną moc obliczeniową Twojego systemu i umożliwiają wskazywanie możliwości jej zwiększenia. Inne narzędzia pomogą monitorować takie istotne wskaźniki jak taktowanie procesora, poziom napięcia oraz temperatury na poszczególnych etapach procesu.

Celem wstępnego testowania wydajności systemu jest sprawdzenie, czy wszystko działa prawidłowo przed podkręceniem procesora oraz ustalenie podstawowej wydajności w celu określenia wpływu przetaktowania na wydajność. Zapewni to lepszy wgląd w wydajność systemu oraz skuteczność zastosowanego rozwiązania chłodzącego.

Oto kilka ważnych czynników, które należy monitorować podczas pierwszego testu:

• Napięcie procesora (Vcore): Jakie jest napięcie rdzenia procesora podczas testu porównawczego? Rejestruj wartości Vcore podczas pracy, a nie w trybie bezczynności, ponieważ płyta główna może automatycznie obniżyć tę wartość, aby zmniejszyć zużycie energii podczas bezczynności.
• Temperatura procesora: Jaka jest maksymalna temperatura procesora na wszystkich rdzeniach (temperatura pakietu) podczas próby obciążeniowej? Co więcej, jaka jest temperatura najgorętszego rdzenia? Pamiętaj, aby na tym etapie uwzględnić temperaturę otoczenia, ponieważ może ona wpłynąć na odczyty i wydajność zastosowanego przez Ciebie rozwiązania chłodzącego.
• Pobór mocy przez system: Jakie jest maksymalne zużycie mocy przez system?
• Wynik testu porównawczego: Jaki był ostateczny wynik Twojego testu porównawczego?
  

Istotne uwagi:

1. Przetaktowywanie wymaga śledzenia wielu różnych liczb. W razie problemów z zapamiętaniem tych pomiarów zapisuj wszystkie liczby w prostym arkuszu kalkulacyjnym lub w sposób tradycyjny — na kartce papieru.
2. Aby uzyskać dokładniejszy wynik podstawowy przy niektórych testach porównawczych, konieczne może okazać się ich wielokrotne przeprowadzenie i uśrednienie wyniku.
3. Znaczne rozbieżności pomiędzy odczytami temperatury rdzenia procesora mogą wskazywać na problemy z montażem układu chłodzącego lub nieprawidłowe zastosowanie pasty termicznej.
   

Rozpoczęcie podkręcania

Gdy masz już punkt odniesienia, pora rozpocząć podkręcanie. Tutaj zaleca się podejście stopniowe. Wprowadzamy niewielkie zmiany, a następnie testujemy przed wykonaniem kolejnego kroku. Pozwoli to na szybkie rozwiązanie ewentualnych problemów, ponieważ będziesz w stanie zidentyfikować zmianę, która wywołała problem.

Pierwsze podkręcenie

Jak wspomniano wcześniej, istnieje wiele sposobów przeprowadzenia procedury podkręcania procesora krok po kroku. Na początek zalecamy wykorzystanie technologii Intel® XTU, która zapewnia wszystkie narzędzia niezbędne do przeprowadzenia testu porównawczego, zmiany ustawień oraz zbadania stabilności systemu.

Jeśli chcesz lepiej kontrolować wydajność i ustawienia, możesz także podkręcić swój procesor z BIOS-a swojego komputera, choć takie działanie zaleca się bardziej zaawansowanym użytkownikom. Z uwagi na różnorodność BIOS-ów i konfiguracji sprzętowych, procedura krok po kroku może się nieco różnić w zależności od systemu.

W każdym przypadku należy rozpocząć od dostosowania mnożników rdzenia swojego procesora do stopniowego zwiększania docelowej częstotliwości. Prawdopodobnie wartość części z nich będzie początkowo wyższa niż pozostałych. Ustaw taką samą wartość dla wszystkich dostępnych rdzeni. Tutaj zastosowaliśmy wartość -2, aby częstotliwość wszystkich rdzeni wyniosła 4,2 GHz.

Celem takiego postępowania jest ustawienie takiej samej prędkości wszystkich rdzeni procesora, aby zapewnić ściśle określoną częstotliwość ich pracy.

Po dostosowaniu czasów procesora oraz dokonaniu odpowiednich korekt napięcia, za pomocą technologii Intel® XTU lub przez BIOS, wprowadź te zmiany i uruchom ponownie system.

Po próbie podkręcenia

Po wprowadzeniu zmian do ustawień systemu, zastosowaniu ustawień oraz ponownym uruchomieniu systemu, możesz mieć do czynienia z jedną z dwóch sytuacji:

1. Twój system działa stabilnie, a Ty chcesz kontynuować podkręcanie, aby zwiększyć wydajność. W takim przypadku powtórz procedurę zwiększania mnożnika procesora o wartość +1. Zastosuj nowe ustawienia, uruchom ponownie system i przejdź do sekcji „Pomiar korzyści wydajnościowych”.
2. Twój system nie działa stabilnie, co oznacza, że dochodzi do awarii lub zawiesza się podczas ponownego uruchamiania.

Jeśli Twój system nie działa stabilnie, masz kilka możliwości. Pierwsza opcja to podniesienie poziomu Vcore, aby zrekompensować zwiększoną częstotliwość, co może pomóc przywrócić stabilność.

Podnosząc napięcie rdzenia procesora, pamiętaj, że każda dodatkowa moc przechodząca przez procesor będzie mieć wpływ na jego temperaturę. Zawsze należy szukać jak najniższego stabilnego napięcia, więc zwiększaj napięcie stopniowo, o +0,05 V za jednym razem. Następnie stosuj i testuj nowe ustawienia, aż znajdziesz optymalną kombinację.

Kolejna opcja to obniżanie częstotliwości poprzez zmniejszanie wartości mnożnika do czasu ustabilizowania pracy systemu. Może to być Twoja jedyna opcja, jeśli osiągniesz limit napięcia/temperatury.

Ważne: Korzystając z tradycyjnych metod chłodzenia, takich jak powietrze lub płyn, nigdy nie podnoś poziomu napięcia powyżej 1,4 V. Zawsze upewniaj się, że maks. temperatura procesora utrzymuje się na poziomie poniżej 100° przy chwilowych zrywach prędkości oraz nie przekracza 80°C przy dłuższych obciążeniach.

Więcej szczegółowych informacji dotyczących ograniczeń poziomu temperatury procesora znajdziesz w sekcji „Zarządzaj zużyciem energii i poziomem temperatury”.

Ograniczenia sprzętowe

W pewnym momencie osiągniesz górną granicę częstotliwości/napięcia/temperatury dla swojego systemu. Granica ta będzie inna dla każdego systemu.

Po osiągnięciu górnej granicy możesz:

• Spróbować podkręcić pamięć podręczną procesora. W tym przypadku stosujesz takie same zasady jak wyżej, wykorzystując mnożnik pamięci podręcznej procesora.
• Spróbować podkręcić pamięć RAM. Szybkość pamięci może mieć istotny wpływ na wydajność. Więcej o tym, jak podkręcić pamięć RAM, możesz dowiedzieć się tutaj.
• Zastosować lepsze rozwiązanie chłodzące.
• Sprawdź, czy zabezpieczenia ograniczają Twoją wydajność, i zdecyduj, czy chcesz je zmienić. Więcej informacji na temat zabezpieczeń znajdziesz poniżej.

Po wprowadzeniu zmian i ponownym uruchomieniu systemu pora sprawdzić, co się zmieniło, a także ocenić stabilność i wydajność.

Pomiar wzrostu wydajności

Skuteczny pomiar wydajności stanowi fundament udanego podkręcenia procesora. To jedyny sposób na zmierzenie wzrostu wydajności.

Wcześniej otrzymaliśmy wskaźnik wydajności podstawowej, przeprowadzając test porównawczy. Czas ponownie przeprowadzić ten sam test i porównać wyniki.

Podkręcanie to powtarzalny proces. Jeśli to Twoja pierwsza próba, może okazać się, że poprawa wydajności jeszcze nie spełni Twoich oczekiwań. To normalne. Z każdym kolejnym podniesieniem wydajności będziesz zbliżać się do swojej wydajności docelowej.

Po ponownym przeprowadzeniu testu porównawczego i porównaniu wyników, możesz przejść do zachowania stabilności lub kontynuować zmiany ustawień w celu zwiększania wydajności.

Zużycie energii i poziom temperatury

Monitorowanie zużycia energii i poziomu temperatury to kluczowe elementy procedury podkręcania. Na tym etapie Twoje rozwiązanie chłodzące będzie miało istotne znaczenie dla powodzenia procedury przetaktowania.

Pamiętaj także o górnej granicy poziomu temperatury procesora. Aby sprawdzić maksymalną dopuszczalną temperaturę Twojego procesora, odwiedź tę stronę i odszukaj parametr „Tjunction” dla swojego procesora. W poniższym przykładzie widać, że procesor Intel® Core™ i7-9700K ma ograniczenie temperatury do 100°C. Nie chcesz, aby Twój procesor choćby zbliżył się do tej temperatury przy obciążeniu. Temperatura na poziomie maks. 80°C jest idealna dla większości procesorów podczas normalnej pracy, więc upewnij się, że wyniki przetaktowania Twojego procesora uwzględniają to ograniczenie.

Gdy temperatury przekraczają określony limit Tjunction, istnieje ryzyko zniszczenia procesora wskutek przegrzania. Pomimo zabezpieczeń ograniczających to ryzyko zawsze staraj się zapewnić jak najniższą temperaturę dla danego ustawienia wydajności, aby wydłużyć żywotność Twojego procesora.

Stabilność systemu

Gdy podkręcasz procesor, wystawiasz swój sprzęt na maksymalne obciążenia. Może to skutkować utratą stabilności Twojego systemu w trakcie tego procesu. Niestabilność systemu przejawia się:

• Zacinaniem
• Zamykaniem
• Występowaniem komunikatu o błędzie na niebieskim ekranie
• Blokowaniem

Problemy te oznaczają, że Twoje ustawienia nie są optymalne. Nie panikuj — to normalny etap procesu testowania wynikający z maksymalnego obciążenia systemu. Możesz po prostu zresetować swój system, używając przycisku ponownego uruchomienia, lub wyłączyć/włączyć komputer, jeśli resetowanie się nie powiedzie.

Takie działanie może przynieść trzy potencjalne skutki:

1. System nie uruchomi się, nawet po wyłączeniu/włączeniu. W takim przypadku musisz wyczyścić CMOS — to znaczy skasować ustawienia BIOS, aby przywrócić domyślne ustawienia płyty głównej i ponownie uruchomić system. Jeśli to nie zadziała, spróbuj rozwiązać problem, przyjmując te strategie.
2. System uruchomi się ponownie. W momencie awarii system nie osiągnął maksymalnego dopuszczalnego poziomu temperatury. W takim przypadku możemy nieznacznie zwiększyć napięcie naszego procesora (Vcore) i spróbować ponownie. Nie dodawaj więcej woltów niż to konieczne. Może to skutkować zwiększeniem wytwarzania ciepła i potencjalnym obciążeniem procesora.
3. System uruchomi się ponownie. W momencie awarii system osiągnął krytyczny poziom temperatury i włączyły się zabezpieczenia chroniące procesor przed przegrzaniem. Udało Ci się ustalić limit rozwiązania chłodzącego dla Twojego systemu. W takim przypadku zaleca się zmniejszenie częstotliwości pracy zegara Twojego procesora w celu przywrócenia stabilności w dopuszczalnych zakresach temperatury. Aby to zrobić, możesz ograniczyć napięcie procesora (Vcore), zmienić rozwiązanie na lepsze lub poszukać innych ustawień — takich jak pamięć podręczna procesora, częstotliwość pamięci, timingi pamięci lub optymalizacja systemu operacyjnego — które mogą zwiększyć wydajność, nie wpływając znacząco na poziomy temperatur.

Ostatnim etapem procesu przetaktowywania jest weryfikacja stabilności systemu w perspektywie długoterminowej. To, że Twój system uruchomił się ponownie i nie doszło do natychmiastowej awarii, nie musi oznaczać, że jest przygotowany do całodobowego użytkowania.

Aby stwierdzić, czy system jest naprawdę stabilny, konieczne jest przeprowadzenie dłuższych i bardziej wymagających testów obciążeniowych. Istnieją specjalne programy pozwalające sprawdzić stabilność naszego systemu w perspektywie długoterminowej, przy różnych obciążeniach roboczych. Zajrzyj tutaj, aby dowiedzieć się więcej na temat oprogramowania do testowania stabilności i wytrzymałości.

Rozegraj to ostrożnie

Nowoczesny sprzęt komputerowy zwykle posiada zabezpieczenia chroniące system przed ewentualnym uszkodzeniem wskutek zakłóceń zasilania lub zwiększonego napięcia.

Podczas podkręcania możesz napotkać te zintegrowane zabezpieczenia. Wiele z nich wywodzi się z zasilania systemu. Możesz wyłączyć lub zmienić parametry tych zabezpieczeń. Jednak nie podejmuj się tego działania, jeśli nie masz pewności co do sposobu postępowania, ponieważ możesz uszkodzić sprzęt.

Oto krótkie podsumowanie zabezpieczeń, jakie możesz napotkać:

Ochrona przed zbyt wysoką temperaturą (OTP): to zabezpieczenie ogranicza temperaturę procesora do określonej wartości maksymalnej. Jeśli temperatura systemu jest zbyt wysoka, Twój komputer automatycznie obniży moc procesora (zmniejszy jego częstotliwość), aby przywrócić temperaturę do bezpiecznego poziomu. Spowoduje to spadek wydajności procesora. Jeśli dławienie termiczne nie wystarczy, aby odpowiednio obniżyć temperaturę, system wyłączy się automatycznie.

Ochrona przed zbyt wysoką mocą (OPP): Płyty główne są projektowane w taki sposób, aby utrzymywały określoną przepustowość zasilania. Jeśli Twój procesor pobiera zbyt dużo mocy, Twój system aktywuje to zabezpieczenie. Podobnie jak w przypadku OTP, spowoduje ono spowolnienie zegara Twojego systemu w celu obniżenia poziomów temperatury, a w razie braku skuteczności takiego działania — zamknie system.

Ochrona przed zbyt wysokim natężeniem prądu (OCP): To kolejne zabezpieczenie stosowane we wszystkich komputerach. Natężenie prądu w procesorze rośnie wraz ze wzrostem napięcia i częstotliwości. Niektóre płyty główne umożliwiają zmianę tej wartości. (Technologia Intel® XTU umożliwia to w ramach ustawienia „Processor Core ICCMAX”. Najprawdopodobniej ta sama opcja będzie dostępna w BIOS.)

Ochrona przed zbyt wysokim napięciem (OVP): uruchamia się, gdy napięcie wejściowa procesora jest zbyt wysokie.

Ochrona przed zbyt niskim napięciem (UVP): Jest to przeciwieństwo funkcji OVP. W tym przypadku system wyłącza się, gdy napięcie procesora jest zbyt niskie.

Ochrona przed zwarciem (SCP): Uruchamia się, gdy płyta główna wykryje zwarcie. Rzadko pojawia się powód, aby dezaktywować to zabezpieczenie.

Oprogramowanie i narzędzia do przetaktowywania

Aby skutecznie podkręcić procesor, potrzebujesz oprogramowania, które usprawni cały proces. Oprogramowanie może pomóc w bezpiecznym modyfikowaniu ustawień, porównywaniu i testowaniu oraz monitorowaniu systemu i przeprowadzaniu prób obciążeniowych w celu zapewnienia stabilności systemu. Następna sekcja stanowi krótkie wprowadzenie do najbardziej niezbędnych narzędzi i programów, które powinny znaleźć się w zestawie do podkręcania.

Lista narzędzi nie jest wyczerpująca, ale zapewni dobry punkt wyjścia.

BIOS

BIOS (Basic Input/Output System) to oprogramowanie zainstalowane na Twojej płycie głównej. (W nowszych płytach głównych może również nosić nazwę UEFI [Unified Extensible Firmware Interface]). Działając z poziomu poniżej Twojego systemu operacyjnego, system BIOS kieruje płytą główną i umożliwia komunikację ze wszystkimi zainstalowanymi sprzętami.

W BIOS-ie możesz także zmieniać parametry wydajności sprzętu, w tym pamięci RAM, pamięci masowej oraz procesora.

Warto zauważyć, że prezentacja wizualna systemu BIOS różni się w zależności od producenta płyty głównej. Aby uzyskać dostęp do BIOS-u, musisz wcisnąć konkretny klawisz, jak np. F2 lub Delete, chwilkę po włączeniu swojego komputera i przed ukazaniem się ekranu ładowania Windows*. Szczegółowe instrukcje znajdziesz w dokumentacji swojej płyty głównej.

Zapoznaj się z naszym przewodnikiem dotyczącym przetaktowywania procesora w BIOS-ie, aby dowiedzieć się, jak możesz używać systemu BIOS w celu ustawienia określonej częstotliwości zegara procesora.

Intel® Extreme Tuning Utility (Intel® XTU)

Jednym wyjątkowo zaawansowanych narzędzi do przetaktowywania jest Intel® XTU. Oprogramowanie to łączy jedne z najważniejszych funkcji przydatnych podczas podkręcania procesora w pojedynczej aplikacji.

Technologia Intel® XTU wykrywa i monitoruje sprzęt, testuje stabilność, pomaga przy podkręcaniu oraz potrafi przeprowadzać testy porównawcze. Posiada prostą szatę graficzną i zawiera najważniejsze funkcje podkręcania dla średniozaawansowanych użytkowników.

Zapoznaj się z naszym kompletnym przewodnikiem na temat przetaktowywania z zastosowaniem technologii Intel® XTU.

CPU-Z*

CPU-Z* autorstwa CPUID to prosta i niewielka aplikacja dostarczająca istotne informacje o Twoim procesorze, płycie głównej i pamięci RAM. Jest polecana zarówno dla początkujących, jak i ekspertów, którzy potrzebują prostego rozwiązania do monitorowania.

Core Temp

Core Temp to kolejne przydatne narzędzie do monitorowania stworzone z myślą o śledzeniu poziomów temperatur poszczególnych rdzeni. Pokazuje również pobór mocy procesora w czasie rzeczywistym.

RealBench*

RealBench* to narzędzie do analizy porównawczej zaprojektowane przez ASUS z myślą o symulowaniu środowisk o wysokich obciążeniach roboczych, takich jak edycja zdjęć, kodowanie wideo, wielozadaniowość w AVX itd.

3DMark*

3DMark* opracowane przez UL Benchmark to narzędzie do analizy porównawczej zawierające dwa testy procesorów oraz połączone obciążenia procesora i karty graficznej. 3DMark to doskonały wybór dla chcących zmierzyć ogólną wydajność komputera, szczególnie w przypadku obciążeń powstających podczas grania.

Uwagi końcowe

Teraz gdy wiesz już, jak podkręcić swój procesor, możesz go w pełni wykorzystać.

Oto kilka podstawowych zasad, o których warto pamiętać podczas podkręcania:

1. Nie spiesz się. Zmień jedno ustawienie na raz i przetestuj je zanim przejdziesz do następnego.
2. Zawsze miej na uwadze temperaturę procesora i utrzymuj ją na jak najniższym poziomie, przy jednoczesnym zachowaniu stabilności.
3. Nigdy nie stosuj wyższego napięcia procesora (Vcore) niż to konieczne.
4. Nigdy nie zmieniaj ustawień lub zabezpieczeń, których nie rozumiesz.

Zawsze pamiętaj o tych czterech zasadach, a podkręcanie procesora będzie przyjemne, bezpieczne i owocne. Ciesz się większą prędkością zegara!